اول و دوم فروردین 93

جمعه اول فروردین 93 حدود ساعت 1 عازم بیرجند شدیم، شما دخملی هم تا تربت خواب بودی ، ولی بعدش تا خود بیرجند از خواب خبری نبود، نکته مهم و قابل توجش این بود با اینکه بیدار بودی تا آرین شهر یعنی 30 کیلومتری بیرجند داخل صندلی ماشینت بودی آفرین گل دخترم ًکلی با خودت حرف می زدی و بازی می کردی. حتماً می دونستی کجا می ریم شیطون.

البته در همين بين بابايي  يه لحظه حواسش پرت شد و متوجه سرعت ماشين نبود كه گشت نامحسوس در يك اقدام غافلگيرانه جلومون رو گرفت و يه جريمه ناقابلي هم شديم !!!!!        وقتی رسیدیم از اونجایی که مامان جون، باباجون، خاله آرزو و کلاً هیچکس از اومدنمون خبر نداشت همگی سورپرایز شدن.

ما هم اول رفتیم خونه مامان بزرگم لباسامونو عوض کردیمو و بعد رفتیم خونه خاله فرشته واسه عید دیدنی .همه فامیلم اونجا بودن و کلی به شایلین طلا خوش گذشت . آخر شبم برگشتيم خونه مامان بزرگ. دخملیم که کلی از دیدن عمو مصطفاش ذوق کرده بود هر چی هنر بلد بود یه شبه رو کرد  و انگار نه انگار که وقت خواب

حركات آكروباتيك شايليني جهت بلند كردن گارد صندلي ماشينش 

عصر روز دوم فروردین رفتیم خونه مامان و بابای عمو مصطفی عید دیدنی شما هم اونجا رو با پارک اشتباه گرفته بودی دست من و خاله آرزو رو گرفته بودی هی از این ور حال تا اون ور حال راه می رفتی و ول کن قضیه هم نبودی تا اینکه  امیرعلی اومد و ما رو نجات داد .

شما دوتا هم شروع کردین به بازی و یک پرتغال  هم شده بود توپتون خدا به خیر کرد که نترکید آره والا 

هميشه شاد و خندون باشي دخترم