چند قدم مانده به گل !

سلام دختر گلم. دیروز با بابایی رفتیم آخرین سونوگرافی بارداریم انجام بدیم. راستشو بخوای از خانم دکتر خواستیم سونوی سه بعدی برامون بنویسه تا روی ماهتو توی دنیایی که الان هستی ببینیم ولی آقای دکتر ذبیحی ( پزشک سونوگرافی ) گفت که این کار ممکنه برای جنین ضرر داشته باشه و اگه دختر خودم باشه براش انجام نمیدم ، ما هم که نمیخواستیم به دختر نازمون کوچکترین آسیبی برسه ، از دیدن چهره سه بعدیت صرف نظر کرده و به همون سونوی معمولی قناعت کردیم، در عوض آقای دکتر ذبیحی که واقعا کمتر پزشکی رو من تا به حال مثل ایشون دیدم اجازه فیلمبرداری از همون سونوی معمولی رو به ما داد ، تازه همه قسمتهای بدنتو از چشمای ماهت گرفته تا کف پات ( که اونقدر کشیده و ناز بود) حتی اون قلب نازنینت که با سرعت  در حال تپیدن بود به ما نشون داد، خلاصه کلی حال کردیم. تازه این مژده رو هم داد که منحنی رشدت کاملا نرماله و تا دو هفته دیگه هم میتونی از جای گرم ونرمی که نه ماه از زندگیت رو در آسایش کامل اونجا گذروندی ، پا به این دنیای زمینی ها بگذاری. دخترم ! امیدوارم  با اون قلب کوچک ونازنینت که با هر تپشش عمر دوباره ای به من وبابایی میده بتونی به همه مهربونی کنی.

نازنینم بی صبرانه منتظر حضور گرم تو  توی خونه هستیم و برای دیدنت لحظه شماری میکنیم.ان شاء ا... ماه دیگه مثه چنین روزی تو آغوش من و بابایی خواهی بود.

فدای تو : مامانی و بابایی